Oranje Onder-20 eindigde vorige zomer als vierde op het WK in Colombia. De ploeg van bondscoach Roos Kwakkenbos maakte veel indruk, maar verloor in de halve finale van Japan (2-0). Vervolgens werd ook de troostfinale verloren van de Verenigde Staten (2-1).
Bij Veerle Buurman, die inmiddels tot de selectie van de Oranje Leeuwinnen behoort, blikt in gesprek met ESPN terug op het toernooi in Zuid-Amerika. Bij de speelster overheerst vooral trots na het toernooi, waar Oranje vierde werd. "Heel veel meiden waren verdrietig en emotioneel, dat begrijp ik heel goed. Maar ik heb nog geen traantje gelaten. Ik was gewoon heel trots op het team, dat we het zover hebben geschopt", vertelt ze. "We hebben het gewoon heel goed gedaan. Daar was ik vooral trots op."
Veerle Buurman blikt terug op WK in Colombia
Buurman: "Als je kijkt naar de landen die we hebben verslagen. Je bent gewoon nummer vier van de wereld. Dat is echt heel knap." Zelf was de speelster goed voor twee doelpunten en één assist op het toernooi. Nota bene tegen gastland Colombia was de aangever: "Het was heel bijzonder om het hele stadion stil te krijgen. Ik genoot al vanaf de eerste minuten. Bij ons volkslied en die van Colombia. Die wedstrijd heb ik echt genoten", vertelt ze. Ook de fans hebben grote indruk gemaakt. "In het hele land leefde het. We kwamen daar aan en toen stonden er overal dansende Colombianen. Bij het hotel werden we aangekeken als grote idolen", vertelt ze trots.
Lees ook: Verhaal achter bijzonder gebaar na doelpunt onthuld: 'Bedacht op het WK'
In Colombia speelden de vrouwen in stadions met duizenden toeschouwers. Voor Buurman was dat 'heel bijzonder'. "Je kon elkaar niet verstaan in het veld. Het was ook wel anders voetballen. Er ging gewoon een adrenalinekick door je heen. Normaal coach je in het veld. Dat probeer je nu ook, maar verder dan vijf meter kwam je niet met je coaching. Normaal probeer je de hele groep mee te nemen. We hadden van tevoren ook getraind met onze mond dicht. Dat we stil waren op de training. Dat was even wat anders. Je moest heel goed om je heen kijken en het non-verbale was heel belangrijk."
